لوتوس تمپل يا معبد نيلوفر آبي (Bah?'? Houses of Worship يا Lotus Temple) معبد آيين بهائي يا مشرق الاذکار بهائيان در شهر دهلي‌نو پايتخت هندوستان است که از معروفترين بناهاي مدرن هند به‌شمار مي‌آيد و به عنوان مادر معابد شبه قاره هند شناخته شده‌است. به معماري اين بنا که به شکل گل لوتوس است جوايز معتبر بين المللي بسياري تعلق گرفته و مقالات بيشماري در نشريات معتبر جهاني در باره آن نوشته‌اند.
معمار اين ساختمان يک ايراني بهائي به نام فريبرز صهبا است که در طرح معماري اين بنا از گل نيلوفر آبي الهام گرفته‌است. اين گل زيبا در هندوستان نشانه پاکي و روحانيتي است که همواره با عبادت و ديانت توأم بوده‌است.
معماري مشرق‌الاذکار :
اين ساختمان شامل 27 گلبرگ است که از بتُن سفيد ساخته شده و با سنگ مرمر سفيد پوشيده شده اين سنگ‌ها از يونان خريداري و در ايتاليا برش داده شده‌اند. هر يک از نُه طرف ساختمان سه گلبرگ دارد و نُه در بزرگ به تالار مرکزي به‌ظرفيّت 1300 نفر باز مي‌شود. ارتفاع بنا از کف تا بالاي ساختمان27.34 متر و قطر ساختمان 70 متر است و در زميني به‌مساحت 64.10 هکتار در نزديکي کاخ رياست جمهوري هندوستان نشسته‌است.
اين بناي عظيم جديدترين مشرق اُلاذکار بهائيان است که در جهان ساخته شده زمين آن در سال 1953 خريداري شده و ساخت آن در سال 1980 شروع و پس از 6 سال، در 24 دسامبر 1986 به‌اتمام رسيده‌است. در طي بيش از 20 سالي که از عمر اين بنا مي‌گذرد بيش از 50 ميليون نفر از آن ديدن کرده‌اند و گاه در هنگام تعطيلات مملکتي هند، تعداد بازديدکنندگان به يکصد هزار نفر در يک روز بالغ شده‌است.
گل نيلوفر در باور آريايي(شامل ايرانيان و هندوان) نماد تجلي و ظهور ميباشد و گلبرگ هاي آن نشان دهنده ي طبقات عالم است. گل نيلوفر در انديشه و معماري ايراني همواره جايگاهي مقدس دارد. در تخت جمشيد نيز گل نيلوفر را در دست شاهنشاه هخامنشي و جانشينش ميبينيم.همچنين در بيشتر ديواره ها و زير پا و بالا سر سربازان گاردجاويدان هخامنشي شاهد اين گل هستيم. گرچه نخستين بار مصريان گل نيلوفر را در معماري سدها سال پيش از هخامنشيان بکار بردند ولي انديشه ايرانيان پيرامون نيلوفر به هيچ وجه متاثر از باور هاي مصري نميباشد.
فريبرز صهبا متولد 1948 در مشهد، معمار بهائي ايراني مقيم کانادا است.
وي فارغ‌التحصيل رشته? معماري از دانشکده? هنرهاي زيباي دانشگاه تهران است.
فريبرز صهبا آثار معماري بسياري از خود بجاي گذاشته‌است که از آن جمله مي‌توان به :مرکز توليدات صنايع دستي تهران، طرح جديد ماهشهر در مازندران، مرکز فرهنگي پهلوي در سنندج، مدرسه هنر سنندج، مرکز فرهنگي نگارستان، و معبد لوتوس در دهلي نو هند اشاره کرد که بناي مشرق الاذکار بهائيان هند است. همچنين بناي پلکاني بهائيان در حيفاي اسرائيل وي نيز از آثار بزرگ ديگر اوست.
400مقاله تا کنون راجع به آثار وي منتشر گرديده است.